Ад­ной­чы на па­ля­ванні я знай­шоў вавёрчыну кладоўку. У дупле ляжалі буй­ныя, чы­стыя і спе­лыя арэхі. Як вавёрка ад­рознівае спе­лыя арэхі ад няспе­лых? Хутка мне да­вя­ло­ся раз­га­да­ць гэту за­гад­ку.

Была ціхая асен­няя раніца. Я сеў ад­па­чы­ць пад дрэва. Рап­там на мяне па­сы­паліся арэхі. Гэта на ар­э­шы­не вавёрка збівае плады. На­тр­эс­ла вавёрка арэхаў, на­гну­ла мор­дач­ку і па­ча­ла вадзіць ёю з боку ў бок. Вавёрка выбірала спе­лыя арэхі па паху. (69 слоў)

Па­вод­ле Н. Ніколь­ска­га.