Мазьір  — ста­ра­жыт­ны горад. Ён стаіць на высокім бе­ра­зе ракі Пры­пя­ць.

Лёгка зра­зу­ме­ць* чаму нашы продкі аблю­ба­валі гэта месца. Па рацэ ганд­ля­ры вазілі свой тавар. Яны пры­пы­няліся ў мяс­цо­вай пры­стані. Пры­пя­ць карміла жы­ха­роў рознай рыбай. Вада да­ва­ла сілу млы­нам, паіла люд­зей, іх ага­ро­ды.

На высокіх мазьірскіх гор­ках па­ся­лен­цы ладзілі свае хаты. Людзі жылі нібы ў вышыні. Таму галоўным сімва­лам на гербе Ма­зы­ра стаў арол. (65 слоў)

У. Ліпскі.

Па­ве­даміць пра пас­та­ноўку пра­цяжніка ў пер­шым сказе і коскі ў трэцім сказе.