На­цы­я­наль­ная кітай­ская во­прат­ка шы­ец­ца з шаўковай тканіны. Гісто­рыя кітай­ска­га шоўку налічвае пяць тысяч гадоў. Ста­ра­жыт­ныя кітайцы на­вучыліся вы­ка­ры­стоўваць пры­род­ныя маг­чы­масці не­звы­чай­на­га на­ся­ко­ма­га. Гэта на­ся­ко­мае  — ту­та­вы шаўка­прад. 3 яго ко­ка­наў ат­рымліваюць ва­лак­но, вы­раб­ля­ю­ць шаўковую тканіну.

У ста­ра­жыт­на­сці гэта тры­ма­ла­ся ў са­кр­эце. Кітайскі шоўк гладкі, ат­лас­ны. Раней усіх кітайскіх дзяўчат вучылі вы­шы­ва­ць па шоўку. Яны рабілі ўзоры шоўкавымі ніткамі на ве­е­рах, карцінах. Вы­ра­бы з шоўку насілі імпе­ра­тар і вя­до­мыя людзі. (70 слоў)

Па мат­э­ры­я­лах часопіса «Вясёлка».

Па­ве­даміць пра пас­та­ноўку пра­цяжніка ў чацвёртым сказе.