Арлан па­воль­на рас­правіў крылы і цяжка ўзняўся з дрэва. Ён пас­ту­по­ва пачаў набіраць вы­шы­ню. Крылы па­ды­малі яго ўсё вышэй і вышэй. Арлан рабіў у па­вет­ры круг за кру­гам. Кожны круг рабіўся ўсё шы­р­эй­шым. Якім пры­го­жым і поўным сілы быў яго палёт! Не было нівод­на­га лішняга руху. Арлан набраў патр­эб­ную вы­шы­ню і рап­там пе­ра­с­таў уз­ма­х­ва­ць кры­ламі. Цяпер ён быц­цам плыў вы­со­ка над зямлёй.

Ар­ла­на на­зы­ва­ю­ць май­страм вы­ш­эй­ша­га піла­та­жу. (68 слоў)

Па­вод­ле В. Воль­ска­га.