Наша ра­чул­ка зусім ма­лень­кая. Спя­кот­най парою яна мес­цамі пе­ра­сы­хае. Толькі вераб’ю папіцца. Аднак ры­ба­кам ёсць дзе з ву­дач­камі час пабавіць. У ямках вод­зяц­ца акунькі, пло­тачкі, пяч­ку­ры.

Каля вёскі раку пе­ра­га­радзілі плацінай. Утва­ры­ла­ся вялікае во­зе­ра. У вярхоўі яно за­ра­ело аерам і ку­стамі. У гэтым глухім і ціхім к утку вод­зяц­ца дзікія качкі, ба­лот­ныя ку­рачкі. Каля плаціны вада чы­стая. У спёку добра можна вы­ку­пац­ца і па­за­га­ра­ць на жоўтым пя­соч­ку. (67 слоў)

Па­вод­ле Р. Ігна­ценкі.