На­стач­ка спя­ша­ла­ся ў краму. Каля парку яна заўва­жы­ла дзіўны ка­мя­чок. Гэта была птуш­ка. Дзяўчынка за­бы­ла­ся пра краму. Яна ўзяла птуш­ку ў рукі і па­бег­ла дамоў. Тата ў На­стачкі пра­цуе вет­э­ры­на­рам. Ён пазнаў пту­ша­ня шэрай савы. Тата па­карміў пту­шач­ку ка­ва­лач­камі мяса. 3 гэ­та­га часу спраў у На­стачкі пры­бавілася. Яна карміла пту­ша­ня, мя­ня­ла яму ваду, чысціла клет­ку. Улет­ку па­е­халі ўсёй сям’ёй у вёску да бабулі. Там птуш­ку ад­пусцілі жыць у лес. (70 слоў)

Па­вод­ле А. Ваш­чанкі.