Чыжыкі звілі сабе гняз­до на самай вы­со­кай яліне. Так заўсёды вілі гнёзды ўсе чыжы.

Чыж пры­носіў у дзюбе сухія галінкі, мох, павуцінне. Чы­жы­ха бу­да­ва­ла ма­лю­сень­кае, але дужа моц­нае гнязд­зеч­ка. Яна ма­ца­ва­ла пруткі павуціннем, вы­кла­да­ла яго сяр­эдзіну пухам.

Хутка ў гнязд­зе з’явіліся яечкі. Яны былі з цем­на­ва­тымі плям­камі і рыс­камі. Чы­жы­ха села на іх. Чыжык пры­носіў жонцы ееці, спяваў каля яе. Маці нікуды не ха­це­ла ля­це­ць. Яна вы­седж­ва­ла сваіх пту­ша­нят. (70 слоў)

Па­вод­ле А. Іва­ненкі.