Кветкі ад­чу­ва­ю­ць до­брае і др­эн­нае. Так і на­готкі. На за­ход­зе сонца схіляюць галоўкі, збіраюць пялёсткі ў ка­мя­чок. Хутка ха­лод­ная ве­раснёўская ноч на­ста­не. 3 узы­хо­дам лас­ка­ва­га со­ней­ка ўсміхнуц­ца і кветкі. Цэлы дзень не спус­ка­ю­ць яны вачэй з со­ней­ка. Пас­лух­мя­на па­ва­роч­ва­ю­ць за ім свае галоўкі. Яны ста­ра­юц­ца быць доб­рымі і шчод­рым, як сонца. Да лютых ма­разоў ра­ду­ю­ць нас на­готкі сваімі квет­камі.

Не рві кве­так! Не губі дзе­так сонца! (67 слоў)

Па­вод­ле М. Ян­чанкі.