Ад­шу­ме­ла за­ве­ямі і сц­ю­жамі зіма. Усё вышэй па­ды­ма­ец­ца вяс­но­вае со­ней­ка. Усюды ажы­ва­ю­ць ты­сячы га­манлівых ру­чай­коў. Сне­га­вая вада з шумам бя­жы­ць па ба­роз­нах, па каляінах дарог. Снег сы­ходзіць друж­на. Вы­гля­да­ю­ць на палях чор­ныя пра­таліны. Лёд на рацэ ўзняўся і па­чар­неў. Яго пад­точ­ва­ла вада з палёў і лугоў.

На світанні пачаўся кры­га­ход. Па­цям­не­лыя крыгі су­ты­каліся адна з адной. Яны сунуліся па вадзе лед­зя­ным полем. На рацэ стаяў стра­ш­эн­ны гул. (69 слоў)

Па мат­э­ры­я­лах часопіса «Вясёлка».