Кож­нае лета я ад­па­чы­ваю ў бабулінай вёсцы. Якая дзівос­ная тут пры­ро­да! Сонца ўстае рана. Яго промні абуд­жа­ю­ць усё вакол. Па­чы­на­ю­ць ціўкаць птушкі. Пыр­ха­ю­ць ма­тылькі. 3 травы звісаюць кро­пелькі расы.

Дома заўсёды зна­ход­зяц­ца нейкія спра­вы. Я люблю хадзіць па ваду. Вада ў ка­лод­зе­жы чы­стая. А якая яна смач­ная! Раніцай у вёсцы шумна. Ноччу ўсё за­сы­нае. На неба вы­ходзіць жоўты месяц. Ён то ха­ва­ец­ца за хмарьц то зноў вы­плы­вае. (70 слоў)

Па­вод­ле К. Рад­зь­ко.