Па­ча­ла­ся ра­дас­ная пара. Усё на­во­кал ажыло. Дрэвы раз­ла­пу­шыліся лістамі. Скрозь лісце не магло прабіцца сонца. А на вер­хавіне вы­со­кай таполі пасяліліся буслы. Сусед Адам з сынам за­ма­ца­валі на дрэве ста­рое кола. Пры­ля­целі буслы і зрабілі на ім гняз­до. Сталі яны жыць сярод люд­зей. Кожны дзень яны кру­жылі над хатамі. Часам буслы спус­каліся на па­дво­рак. Яны важна і спа­кой­на хадзілі сярод курэй. Толькі адзін пе­вень хва­ля­ваўся. (67 слоў)

Па­вод­ле В. Віткі.