Раніца была ціхая. Узы­ходзіла сонца. Лу­жы­ны сцяг­нуліся за ноч лёдам. У цянь­ку ляжаў яшчэ снег. Але ўжо блізка вясна.

Выйшаў Ясь на двор. Со­ней­ка пры­гра­вае. Ра­дас­на яму на сэрцы. Рап­там нешта ў небе зазвінела. Хлоп­чык пры­слу­хаўся. Па на­ва­коллі разліва­ла­ся то­нень­кая пе­сень­ка. Хто ж там так пяе? Ясь убачыў у небе жа­ва­ран­ка. Гэтыя

птушкі ўжо вяр­нуліся з далёкай ста­ронкі. Цяпер бу­ду­ць усё лета ў небе гу­ча­ць іх звонкія песні. (70 слоў)

Па­вод­ле Я. Ко­ла­са.