Алеся вельмі любіла кветкі. У яе нават быў свой садок. У ім расло мно­ства роз­ных кве­так. А яшчэ Алеся любіла гляд­зе­ць на хмаркі. Яны да­га­нялі адна адну, мянялі форму і колер.

Дзяўчынка за­прык­меціла адну вясёлую хмар­ку. Яна заўсёды была па­доб­ная на квет­ку. Гэтая хмар­ка любіла кветкі. Кожны дзень яна ста­ра­ла­ся пра­ля­це­ць над сад­ком Алесі. Хмар­ка палівала садок цёплым до­жд­жы­кам. Таму кветкі ў садку дзяўчынкі былі самымі пры­го­жымі. (69 слоў)

Па­вод­ле А. Ко­зе­ла.