Асеннім днём я хадзіў па лесе. Тут мне вя­до­ма кож­ная сце­жач­ка. Я ведаю ў лесе бар­су­ко­ву нару. Вось і сёння за­ха­це­ла­ся мне на­ве­да­ць свай­го сябра. Доўга ча­ка­ць не прый­ш­ло­ся. Не­уза­ба­ве з нары вылез бар­сук. Аб­трос­ся ад пяску і падаўся ў лес. Ідзе цяжка. Ад’еўся за лета. Каля вы­со­ка­га бя­ро­за­ва­га пня бар­сук спыніўся. Па­вадзіў у па­вет­ры носам і пачаў нешта аб­ню­х­ва­ць. Я пры­глед­зеўся. Бар­сук нюхаў квет­ку. (66 слоў)

Па­вод­ле Р. Ігна­ценкі.