Расла на ўзлессі каліна. Яна доўга была не­прык­мет­най. I вось дрэўца зацвіло белым цве­там. Яму зай­зд­росцілі ўсе су­седнія дрэўцы. Але хутка прай­шло лета. На­дыш­ла во­сень. 3 дрэў па­ча­ло асы­пац­ца лісце. Толькі сосны ды яліны за­ста­валіся зялёныя. Цяпер яны бу­ду­ць самыя пры­го­жыя. Апалі лісточкі і з каліны. Ярчэй за­з­зялі чы­рво­ныя ягады. Людзі пра­ходзілі міма. Каля каліны яны аба­вяз­ко­ва спы­няліся. Людзі доўга стаялі і лю­ба­валіся самым пры­го­жым др­э­вам. (67 слоў)

Па­вод­ле А. Васілевіч.