На ўзгор­ку пачаў рас­та­ва­ць снег. На самай вер­шаліне па­чы­наўся шлях ручая. Ма­ленькімі нітач­камі з уз­гор­ка стала сця­ка­ць вада. Яна прабівала ў снезе на сваім шляху ра­вочкі. Яны ста­навіліся ўсё глы­бей­шымі і шы­р­эй­шымі. Вось ужо на схіле зліліся два ру­чайкі ў адзін. Затым пачалі да­лу­чац­ца іншыя ру­чайкі. 3 кож­ным разам сіла вады расла. Цяпер яна ўжо з лёгкас­цю прабівае ў снезе свой шлях. Вада бя­жы­ць да рэчкі. (68 слоў)

Па­вод­ле Я. Ко­ла­са.