Я сеў ад­па­чы­ць на па­ва­ле­ную сасну. Па­вя­ваў лёгкі вет­рык. У лесе рас­плы­ваўся ціхі шум. Каля вуха звінеў камар.

Над га­ла­вою тр­эс­ну­ла галінка. Я глянуў на дрэва. На сасне сяд­зе­ла вавёрка, тры­ма­ла ў лап­ках шыіпку. Нашы позіркі су­стр­эліся. Звя­рок адра­зу кінуў шыпіку, скок­нуў на су­сед­няе дрэва. Вавёрка за­бра­ла­ся на вер­шаліну сасны. Ад­туль яна па­ча­ла назіраць за мною.

Сонца павісла над лесам. У яго цёплых пром­нях па­за­лаціліся ства­лы дрэў. (70 слоў)

Па­вод­ле 3. Бяс­па­ла­га.