Па­глядзі на неба. Там плы­ву­ць воб­лакі. Хто іх нясе? Невідзімка. У полі жыта кла­ня­ец­ца яму ў пояс. У лесе дрэвы нахіляюць га­ло­вы. Улет­ку ён узнімае на да­ро­зе пыл, кідае люд­зям у вочы. Ён блу­кае па лясах і марскіх прас­то­рах. Гэта ён пры­носіць нам холад з поўначы і пыл з пу­стыні. Гэта ён надзімае па­русьі ка­раблёў і меле збож­жа ў вет­ра­ных млы­нах. Аб пры­го­дах ветру можна рас­каз­ва­ць доўга. (68 слоў)

Па­вод­ле В. Ка­стручы­на.