Дзеці спыніліся на ўзлес­ку ад­па­чы­ць. Малыя па­леглі на мяк­кую траву пад др­э­вамі. Рап­там паблізу пачуўся нейкі дзіўны гук. Хто гэта? Дзеці ас­ця­рож­на пайшлі на гукі. Праз не­калькі крокаў перад імі ад­кры­ла­ся свет­лая па­лян­ка. Дзесьці тут і роў страш­ны звер. Дзеці ўбачылі на бя­роз­цы слоік. Гэты гук даносіўся са слоіка. Дзеці па­дышлі бліжэй. У ім вал­тузіўся кал­ма­ты чмель. Так лес па­ло­хае часам баязлівых люд­зей. (65 слоў)

Па­вод­ле Р. Ігна­ценкі.