Свяціла со­ней­ка. Зе­ля­не­ла трава. Ве­се­ла забаўляліся ў двары хлоп­чыкі. Яны бегалі, гулялі ў хо­ванкі, гуш­каліся на ар­э­лях. 3 імі бегаў і залівіста гаўкаў са­бач­ка. Адзін хлоп­чык сядзеў у кр­эс­ле каля пад’езда. Ён еумна пазіраў на дзя­цей. У яго хво­рыя ногі. Вочы хлоп­чы­ка былі заўсёды сум­ныя.

Ад­ной­чы ў двор вый­ш­ла дзяўчынка. Яна спынілася каля хлоп­чы­ка і пра­цяг­ну­ла яму кніжку. Разам яны пачалі чы­та­ць. На твары хлоп­чы­ка расцвіла ўсмеш­ка. (67 слоў)

Па­вод­ле Л. Ара­бей.