Кро­пель­ка ўпала на зямлю. Яна пра­са­чы­ла­ся ў глебу. Пе­ра­хапілі яе карані бя­ро­зы. Па ства­ле бя­ро­зы кро­пель­ка дабра­ла­ся да лісткоў. 3 лісткоў у вы­гляд­зе пары пад­ня­ла­ся ў па­вет­ра. Там яна зноў ака­за­ла­ся ў воб­ла­ку.

Так вада многа разоў па­да­рожнічала з неба на зямлю. Па да­ро­зе яна паіла збож­жа, траву, напаўняла крынічкі. Крынічка да­ва­ла жыццё ру­чай­ку. Ручаёк бег у рэчку. Рэчка несла ваду ў мора. 3 мора вада трап­ля­ла ў акіян. (70 слоў)

Па­вод­ле Н. Калінінай.