Вакол па­на­ва­ла цішыня. Рап­там недалёка ад мяне хрус­ну­ла галлё. Я ўзняў га­ла­ву. На фоне зялёнага лісця перад маімі вачамі мільга­ну­ла нешта вялікае.

Гэта быў алень. Я і не заўважыўд. як ён з’явіўся. Алень стаяў не­ду­хо­ма. Строй­нае цела на тонкіх нагах нібы ска­мя­не­ла. Гор­дая га­ла­ва была прыўзнята, вушы на­сця­ро­жа­ны.

Я не вы­тры­маў і ва­рух­нуўся. Алень лёгка пе­рас­кочыў цераз тоўсты ствол па­ва­ле­на­га дрэва і знік у зялёным гуш­ча­ры. (67 слоў)

Па­вод­ле В. Воль­ска­га.

Па­ве­даміць пра пас­та­ноўку коскі ў шо­стым сказе.