Стаю па­ся­род зялёнага лугу. Няма за што воку зачапіцца.

Рап­там бусел зусім нізка пра­ля­цеў. Вы­ставіў свае цы­ба­тыя ногі і апусціўся побач. Уважліва па­гляд­зеў на мяне. Ці не прый­шоў я па яго жабак і конікаў? Па­гляд­зеў і важна ўзяўся за спра­ву. Ногі ў траве пе­ра­с­таўляе як па вадзе ідзе. Кап’ё доўгай дзюбы заўсёды на­па­га­то­ве.

I ад гэтай велічнай птушкі адра­зу па­ха­ра­шэў луг. Як тут не паш­ка­да­ва­ць.,. што я не ма­стак? (70 слоў)

Па­вод­ле А. Ба­да­ка.

Па­ве­даміць пра пас­та­ноўку косак у вось­мым і апош- нім ска­зах.